Leer mij het zelf doen

Ik vind het prachtig om te zien wat er gebeurd wanneer je de controle los laat.
Lang heb ik gedacht dat we kinderen helpen door dingen van hen over te nemen. ‘Kom, ik doe het wel even.’ ‘Geef maar, dan help ik je.’ ‘Laat mij het maar doen.’ ‘Pas op, anders laat je het vallen.’

Vanaf het moment dat ik begon met de Montessori opleiding, ging er een wereld voor me open. Wat kunnen kinderen véél, en wat grijpen we ongekend veel in – met frustratie als gevolg bij het betreffende kind. We leerden letterlijk op onze handen te gaan zitten. Rustig afwachten om te zien of de peuter/het kind iets zelf voor elkaar krijgt, is beter dan snel te hulp schieten. Zo geven we het kind de mogelijkheid om zelfstandigheid, en vooral de mogelijkheid vertrouwen te krijgen in het eigen kunnen.

Samen met mama Tedske heb ik een aantal jaar gewerkt. Ik vond het tijdens deze shoot práchtig om te zien hoe ze de Montessori visie ook bij haar eigen kinderen toepast ❤️. Elin wilde graag leren bellenblazen. In het begin was ze een beetje gefrustreerd – het lukte niet. Tedske koos ervoor om naast haar te hurken. Ze vroeg of ze het voor mocht doen – Elin stemde in. Rustig en duidelijk liet ze zien hoe een bel geblazen wordt. Gefocust keek Elin toe. Ze wilde het zelf ook proberen, maar het wilde n0g niet helemaal lukken. Dus herhaalde Tedske haar voorbeeld. Je zag de twinkeling in Elin’s ogen – ze snapte het! Ze nam de bellenblaas over en…. Blies een bel! En TROTS dat ze was!

Zoals ik hierboven vertelde, leerden we letterlijk op onze handen te gaan zitten. Rustig afwachtend. We leerden om kinderen de tijd te gunnen zichzelf iets eigen te maken.

Je herkent het vast wel – je peuter van 2 wil alles zelf doen. ‘Zelf doen!’ ‘Ik?’ ‘Nee!‘ Gefrustreerd pak je zijn schoenen uit zijn handen en doet ze aan. Je kindje wordt boos en gaat op de grond liggen, gilt en trapt met de benen. Verdorie, en je was al zo laat vandaag!

💡! Probeer de volgende keer dit eens:

Plan voldoende tijd in voor het leren aandoen van de schoenen. We noemen dit in het Montessori onderwijs ‘een Lesje’. Pak een soortgelijke eigen schoen.

Laat l a n g z a a m & met grote bewegingen zien hoe je je eigen schoen aan doet. Geef vervolgens zijn schoen aan hem, en zeg: ‘Nu jij😊!’ Blijf vervolgens bij je kindje op de grond zitten en geniet van hoe je peuter leert zijn eigen schoen aan te doen. Lukt het niet? Laat hem vooral oefenen.

Oefening baart kunst en de trots op zijn snoetje is de moeite waard! Beloofd 😏.

Zie je dat je kindje gefrustreerd raakt? Vraag hem: ‘Zal ik je daarbij helpen?’, en wacht op het antwoord. Mag je helpen? Neem dan de schoen aan, laat langzaam zien hoe je dit doet. Doe de schoen aan, bij hemzelf. Vervolgens geef je de andere schoen aan, en laat het hem weer proberen. Lukt het? Deel het enthousiasme! Lukt het nog niet? Prijs hem voor het proberen, en doe het later nog eens.

Belangrijk is wel om dit niet af te dwingen. Wil hij niet meer? Dan stoppen we gewoon. Wil hij blijven oefenen? Gun hem de tijd ❤️!

Let me know wat jouw ervaringen zijn!

Daar waar ‘hij’ geschreven wordt, worden alle vormen van geslacht bedoeld.